การโหยหาอดีต

ผลกระทบต่อประเทศไทย  

 กระแสโหยหาอดีตนี้อีกทางหนึ่งแล้วก็เป็นเหมือนสะพานเชื่อมคนหลายรุ่นเข้าด้วยกัน Gen Z อาจจะมีความโหยหาช่วงเวลาในยุค 80s และ 90s แม้จะไม่เคยใช้ชีวิตในช่วงนั้น แต่ความสนใจและความคิดถึงอดีตที่มีเหมือนกันก็ทำให้ Gen Z สามารถเชื่อมต่อกับคนรุ่นเก่าได้ เป็นหนทางหนึ่งในการลดช่องว่างระหว่างวัยและความขัดแย้งระหว่างช่วงวัยได้
 เกิดเป็น Nostalgia tourism ที่เน้นขายความย้อนยุคที่เก๋ มีสไตล์ เช่นตลาดนัดย้อนยุค หมู่บ้านสไตล์เรโทร ร้านอาหาร ร้านกาแฟที่มีจุดขายคือสถานที่และการตกแต่ง
 ตอกย้ำถึงความตื้นเขินในสังคมและการที่บริโภคนิยมและทุนนิยมแทรกซึมเข้ามาอยู่ในทุกอณุของชีวิต โดยกระแสนี้ไม่มีความ จริงแท้ (authentic) นำเสนอเพียงเปลือกที่สวยงามเพื่อเงินเท่านั้น พื้นที่ ๆ กลายเป็นพื้นที่ท่องเที่ยวแบบ Nostalgic Tourism ไม่ได้ทำหน้าที่เดิมหรือมีความหมายเดิมอีกต่อไป ตลาดไม่ใช่ตลาด ละแวกเก่าแก่ไม่ใช่พื้นที่ของชุมชนอีกต่อไป แต่เป็นภาพที่วาดขึ้น เป็นรูปสัญลักษณ์อันสอดคล้องและตอบรับกับภาพ ‘วันชื่นคืนสุข’ ของวิถีชีวิตแบบดั้งเดิม อันเป็นภาพสมมติในจินตนาการของคนชั้นกลางในเมือง
เกิดเป็นกระแสในวงการการตลาดที่นำความย้อนยุคมาเป็นจุดขาย นอกจากการโฆษณาและการตกแต่งแล้ว สินค้ายุคก่อนอย่างกล้องฟิลม์ แผ่นเสียง เสื้อผ้า ก็กลับมาเป็นที่นิยม